- بی کاره (رَ / رِ)
آنکه هیچ کاری ندارد. بی کار. بی اشتغال. بی شغل. (از یادداشت مؤلف) ، عنّین و آنکه مردی ندارد. (ناظم الاطباء). نامرد. (آنندراج) (از فرهنگ شعوری)
معنی بی کاره - جستجوی لغت در جدول جو
- بی کاره ((رِ یا رَ))
بی کار، بی هنر، ولگرد، بی فایده، بی مصرف
- بی کاره
بی مصرف، تنبل، تن پرور، کاهل، لش، مفتخوار، مهمل، ول، ولگرد، بیهوده گرد، هرزه گرد، ولو، هنجام، هیچکاره
متضاد: زرنگ، شاغل
متضاد: زرنگ، شاغل
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(کَ / کِ رَ / رِ)
لغت نامه دهخدا
مرکّب از: بی + کناره، بی کنار. بی اندازه. بی حد. بی کرانه، ناداری. فقر. تهیدستی. و رجوع به گوهر شود
(رَ / رِ)
لغت نامه دهخدا
ناتوان. عنّین. (ناظم الاطباء). شاید تصحیفی از بیگاده باشد، کنایه از بداخلاق، کنایه از بی اعتدال، کنایه از آنکه از هیچ چیز پرهیز نکند. (ناظم الاطباء) ، کنایه ازبی بند و بار. لاابالی. مهارگسسته. هرزه. هرزه کار.
- آب بی لگام خورده بودن، سرخود بار آمده بودن. بی مربی بار آمدن. مجازات بدیها ندیده بودن. (یادداشت مؤلف)
- آب بی لگام خورده بودن، سرخود بار آمده بودن. بی مربی بار آمدن. مجازات بدیها ندیده بودن. (یادداشت مؤلف)
حالت و کیفیت بی کار، بی شغلی، (ناظم الاطباء)، عزل، (منتهی الارب)، کار نداشتن:
که از داد و بی کاری و خواسته
خروشد بمغز اندرون کاسته،
فردوسی،
که از داد و بی کاری و خواسته
خروشد بمغز اندرون کاسته،
فردوسی،
آنکه مرتکب کارهای بد شود بد کردار بد عمل بد فعل بدفعال، شریر موذی، فاسق فاجر زنا کار لواط کننده
عطلت
متضاد: اشتغال، مشغله
متضاد: اشتغال، مشغله
